1. Jakie są główne wskaźniki właściwości fizycznych ścieków?
⑴Temperatura: Temperatura ścieków ma ogromny wpływ na proces oczyszczania ścieków. Temperatura ma bezpośredni wpływ na aktywność mikroorganizmów. Generalnie temperatura wody w miejskich oczyszczalniach ścieków wynosi od 10 do 25 stopni Celsjusza. Temperatura ścieków przemysłowych związana jest z procesem produkcyjnym odprowadzania ścieków.
⑵ Kolor: Kolor ścieków zależy od zawartości w wodzie substancji rozpuszczonych, zawieszonych lub substancji koloidalnych. Świeże ścieki miejskie są zazwyczaj ciemnoszare. Jeśli znajduje się w stanie beztlenowym, kolor stanie się ciemniejszy i ciemnobrązowy. Kolory ścieków przemysłowych są różne. Ścieki papiernicze są zazwyczaj czarne, ścieki zbożowe z gorzelni są żółto-brązowe, a ścieki galwaniczne są niebiesko-zielone.
⑶ Zapach: Zapach ścieków jest powodowany przez zanieczyszczenia znajdujące się w ściekach bytowych lub ściekach przemysłowych. Przybliżony skład ścieków można bezpośrednio określić wąchając zapach. Świeże ścieki miejskie mają zapach stęchlizny. Jeśli pojawia się zapach zgniłych jaj, często oznacza to, że ścieki zostały poddane fermentacji beztlenowej, w wyniku której wytworzył się gazowy siarkowodór. Podczas pracy operatorzy powinni ściśle przestrzegać przepisów antywirusowych.
⑷ Mętność: Mętność to wskaźnik opisujący liczbę cząstek zawieszonych w ściekach. Zwykle można je wykryć za pomocą miernika zmętnienia, ale zmętnienie nie może bezpośrednio zastąpić stężenia zawieszonych cząstek stałych, ponieważ kolor zakłóca wykrywanie zmętnienia.
⑸ Przewodność: Przewodność w ściekach ogólnie wskazuje liczbę jonów nieorganicznych w wodzie, która jest ściśle związana ze stężeniem rozpuszczonych substancji nieorganicznych w dopływającej wodzie. Jeśli przewodność gwałtownie wzrasta, często jest to oznaką nieprawidłowego odprowadzania ścieków przemysłowych.
⑹Materia stała: Forma (SS, DS itp.) i stężenie substancji stałych w ściekach odzwierciedlają naturę ścieków i są również bardzo przydatne do kontrolowania procesu oczyszczania.
⑺ Wytrącanie: Zanieczyszczenia w ściekach można podzielić na cztery typy: rozpuszczone, koloidalne, wolne i wytrącające się. Pierwsze trzy są nieprzewidywalne. Wytrącające się zanieczyszczenia to zazwyczaj substancje, które wytrącają się w ciągu 30 minut lub 1 godziny.
2. Jakie są wskaźniki właściwości chemicznych ścieków?
Istnieje wiele wskaźników chemicznych ścieków, które można podzielić na cztery kategorie: ① Ogólne wskaźniki jakości wody, takie jak wartość pH, twardość, zasadowość, resztkowy chlor, różne aniony i kationy itp.; ② Wskaźniki zawartości materii organicznej, biochemiczne zapotrzebowanie tlenu BOD5, chemiczne zapotrzebowanie tlenu CODCr, całkowite zapotrzebowanie tlenu TOD i całkowity węgiel organiczny TOC itp.; ③ Wskaźniki zawartości składników odżywczych w roślinach, takie jak azot amonowy, azot azotanowy, azot azotynowy, fosforany itp.; ④ Wskaźniki substancji toksycznych, takich jak ropa naftowa, metale ciężkie, cyjanki, siarczki, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, różne chlorowane związki organiczne i różne pestycydy itp.
W różnych oczyszczalniach ścieków należy określić projekty analiz odpowiednie dla odpowiednich cech jakości wody w oparciu o różne rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających w dopływającej wodzie.
3. Jakie są główne wskaźniki chemiczne wymagające analizy w ogólnych oczyszczalniach ścieków?
Główne wskaźniki chemiczne, które należy analizować w ogólnych oczyszczalniach ścieków, są następujące:
⑴ Wartość pH: Wartość pH można określić mierząc stężenie jonów wodorowych w wodzie. Wartość pH ma duży wpływ na biologiczne oczyszczanie ścieków, a reakcja nitryfikacji jest bardziej wrażliwa na wartość pH. Wartość pH ścieków komunalnych zazwyczaj mieści się w przedziale od 6 do 8. Jeśli przekracza ten zakres, często oznacza to, że odprowadzana jest duża ilość ścieków przemysłowych. W przypadku ścieków przemysłowych zawierających substancje kwaśne lub zasadowe, przed wprowadzeniem ich do biologicznego układu oczyszczania wymagana jest neutralizacja.
⑵Zasadowość: Zasadowość może odzwierciedlać zdolność ścieków do buforowania kwasu podczas procesu oczyszczania. Jeśli ścieki mają stosunkowo wysoką zasadowość, mogą buforować zmiany wartości pH i sprawić, że wartość pH będzie względnie stabilna. Zasadowość oznacza zawartość w próbce wody substancji, które łączą się z jonami wodoru w mocnych kwasach. Wielkość zasadowości można zmierzyć ilością mocnego kwasu zużytego przez próbkę wody podczas procesu miareczkowania.
⑶CODCr: CODCr to ilość materii organicznej w ściekach, która może zostać utleniona przez silny utleniacz, dichromian potasu, mierzona w mg/l tlenu.
⑷BZT5: BZT5 to ilość tlenu wymagana do biodegradacji materii organicznej w ściekach i jest wskaźnikiem biodegradowalności ścieków.
⑸Azot: W oczyszczalniach ścieków zmiany i rozkład zawartości azotu zapewniają parametry procesu. Zawartość azotu organicznego i azotu amonowego w wodzie dopływającej do oczyszczalni ścieków jest na ogół wysoka, natomiast zawartość azotu azotanowego i azotynu azotynowego jest na ogół niska. Wzrost zawartości azotu amonowego w osadniku pierwotnym ogólnie wskazuje, że osad osadzony stał się beztlenowy, natomiast wzrost azotu azotanowego i azotynowego w osadniku wtórnym wskazuje, że nastąpiła nitryfikacja. Zawartość azotu w ściekach bytowych wynosi na ogół od 20 do 80 mg/l, w tym azotu organicznego od 8 do 35 mg/l, azotu amonowego od 12 do 50 mg/l, a zawartość azotu azotanowego i azotynowego jest bardzo niska. Zawartość azotu organicznego, azotu amonowego, azotu azotanowego i azotynu w ściekach przemysłowych różni się w zależności od wody. Zawartość azotu w niektórych ściekach przemysłowych jest wyjątkowo niska. W przypadku stosowania oczyszczania biologicznego należy dodać nawozy azotowe w celu uzupełnienia zawartości azotu wymaganej przez mikroorganizmy. , a gdy zawartość azotu w ściekach jest zbyt wysoka, konieczna jest obróbka denitryfikacyjna, aby zapobiec eutrofizacji w odbiorniku wodnym.
⑹ Fosfor: Zawartość fosforu w ściekach biologicznych wynosi na ogół od 2 do 20 mg/l, z czego fosfor organiczny wynosi od 1 do 5 mg/l, a fosfor nieorganiczny wynosi od 1 do 15 mg/l. Zawartość fosforu w ściekach przemysłowych jest bardzo zróżnicowana. Niektóre ścieki przemysłowe mają wyjątkowo niską zawartość fosforu. W przypadku stosowania oczyszczania biologicznego należy dodać nawóz fosforowy w celu uzupełnienia zawartości fosforu wymaganej przez mikroorganizmy. Gdy zawartość fosforu w ściekach jest zbyt wysoka, konieczna jest obróbka usuwania fosforu, aby zapobiec eutrofizacji w odbiorniku wodnym.
⑺Ropa naftowa: Większość oleju znajdującego się w ściekach jest nierozpuszczalna w wodzie i unosi się na wodzie. Olej w dopływającej wodzie będzie miał wpływ na efekt natlenienia i zmniejszy aktywność drobnoustrojów w osadzie czynnym. Stężenie oleju w ściekach zmieszanych wprowadzanych do oczyszczalni biologicznej zwykle nie powinno być większe niż 30 do 50 mg/l.
⑻Metale ciężkie: Metale ciężkie w ściekach pochodzą głównie ze ścieków przemysłowych i są bardzo toksyczne. Oczyszczalnie ścieków z reguły nie mają lepszych metod oczyszczania. Zwykle należy je oczyścić na miejscu w warsztacie odprowadzającym, aby spełnić krajowe normy dotyczące odprowadzania ścieków przed wprowadzeniem do systemu kanalizacyjnego. Jeśli zawartość metali ciężkich w ściekach z oczyszczalni wzrasta, często wskazuje to na problem z ich podczyszczaniem.
⑼ Siarczek: Gdy zawartość siarczków w wodzie przekroczy 0,5 mg/l, będzie miała obrzydliwy zapach zgniłych jaj i będzie działać żrąco, czasami nawet powodując zatrucie siarkowodorem.
⑽Chlor resztkowy: W przypadku stosowania chloru do dezynfekcji, w celu zapewnienia reprodukcji mikroorganizmów podczas procesu transportu, chlor resztkowy w ściekach (w tym wolny chlor resztkowy i połączony chlor resztkowy) jest wskaźnikiem kontrolnym procesu dezynfekcji, który zazwyczaj nie nie przekraczać 0,3 mg/l.
4. Jakie są wskaźniki charakterystyki mikrobiologicznej ścieków?
Biologiczne wskaźniki ścieków obejmują całkowitą liczbę bakterii, liczbę bakterii z grupy coli, różnych patogennych mikroorganizmów i wirusów itp. Ścieki ze szpitali, wspólnych zakładów przetwórstwa mięsnego itp. Należy zdezynfekować przed wypuszczeniem. Określają to odpowiednie krajowe normy dotyczące odprowadzania ścieków. Oczyszczalnie ścieków na ogół nie wykrywają i nie kontrolują wskaźników biologicznych w dopływającej wodzie, ale przed zrzutem oczyszczonych ścieków wymagana jest dezynfekcja, aby kontrolować zanieczyszczenie odbiorników wodnych przez oczyszczone ścieki. Jeżeli ścieki z wtórnego oczyszczania biologicznego są poddawane dalszej obróbce i ponownemu wykorzystaniu, jeszcze bardziej konieczna jest ich dezynfekcja przed ponownym użyciem.
⑴ Całkowita liczba bakterii: Całkowita liczba bakterii może być wykorzystana jako wskaźnik do oceny czystości jakości wody i oceny efektu oczyszczania wody. Wzrost ogólnej liczby bakterii świadczy o słabym działaniu dezynfekcyjnym wody, ale nie może bezpośrednio wskazywać na jej szkodliwość dla organizmu człowieka. Należy go połączyć z liczbą bakterii z grupy coli w kale, aby określić, jak bezpieczna jest jakość wody dla organizmu ludzkiego.
⑵Liczba bakterii z grupy coli: Liczba bakterii z grupy coli w wodzie może pośrednio wskazywać na możliwość, że woda zawiera bakterie jelitowe (takie jak dur brzuszny, czerwonka, cholera itp.), a zatem służy jako wskaźnik higieniczny zapewniający zdrowie człowieka. Kiedy ścieki są ponownie wykorzystywane jako woda różnorodna lub woda krajobrazowa, mogą wejść w kontakt z ciałem ludzkim. W tym momencie należy wykryć liczbę bakterii z grupy coli w kale.
⑶ Różne patogenne mikroorganizmy i wirusy: Wiele chorób wirusowych może być przenoszonych przez wodę. Na przykład wirusy wywołujące zapalenie wątroby, polio i inne choroby żyją w jelitach człowieka, dostają się do kanalizacji wraz z kałem pacjenta, a następnie są odprowadzane do oczyszczalni ścieków. . Proces oczyszczania ścieków ma ograniczoną zdolność usuwania tych wirusów. W przypadku odprowadzania oczyszczonych ścieków, jeżeli wartość użytkowa odbiornika wodnego ma specjalne wymagania dotyczące tych patogennych mikroorganizmów i wirusów, wymagana jest dezynfekcja i badanie.
5. Jakie są wspólne wskaźniki odzwierciedlające zawartość materii organicznej w wodzie?
Po przedostaniu się materii organicznej do zbiornika wodnego zostanie ona utleniona i rozłożona pod działaniem mikroorganizmów, stopniowo redukując zawartość rozpuszczonego w wodzie tlenu. Kiedy utlenianie postępuje zbyt szybko i zbiornik wodny nie jest w stanie wchłonąć wystarczającej ilości tlenu z atmosfery na czas, aby uzupełnić zużyty tlen, zawartość rozpuszczonego tlenu w wodzie może spaść do bardzo niskiego poziomu (na przykład poniżej 3–4 mg/l), co będzie miało wpływ na organizmy wodne organizmy. potrzebne do normalnego wzrostu. Po wyczerpaniu się tlenu rozpuszczonego w wodzie materia organiczna rozpoczyna fermentację beztlenową, powodując nieprzyjemny zapach i wpływając na higienę środowiska.
Ponieważ materia organiczna zawarta w ściekach jest często niezwykle złożoną mieszaniną wielu składników, trudno jest określić wartości ilościowe każdego składnika z osobna. W rzeczywistości powszechnie stosuje się pewne kompleksowe wskaźniki, aby pośrednio przedstawić zawartość materii organicznej w wodzie. Wyróżnia się dwa rodzaje kompleksowych wskaźników wskazujących zawartość materii organicznej w wodzie. Jednym z nich jest wskaźnik wyrażony w zapotrzebowaniu na tlen (O2) równoważnym ilości materii organicznej w wodzie, takim jak biochemiczne zapotrzebowanie tlenu (BZT), chemiczne zapotrzebowanie tlenu (COD) i całkowite zapotrzebowanie tlenu (TOD). ; Drugi typ to wskaźnik wyrażony w węglu (C), taki jak całkowity węgiel organiczny TOC. Dla tego samego rodzaju ścieków wartości tych wskaźników są z reguły różne. Kolejność wartości liczbowych jest następująca: TOD>CODCr>BOD5>TOC
6. Co to jest całkowity węgiel organiczny?
Całkowity węgiel organiczny TOC (w języku angielskim skrót od Total Organic Carbon) to kompleksowy wskaźnik, który pośrednio wyraża zawartość materii organicznej w wodzie. Wyświetlane dane to całkowita zawartość węgla w materii organicznej w ściekach, a jednostka wyrażona jest w mg/l węgla (C). . Zasada pomiaru TOC polega na tym, że najpierw zakwasza się próbkę wody, za pomocą azotu wydmuchuje węglany z próbki wody w celu wyeliminowania zakłóceń, a następnie wprowadza do strumienia tlenu pewną ilość próbki wody o znanej zawartości tlenu i wysyła ją do rura ze stali platynowej. Jest spalany w kwarcowej rurze spalania jako katalizator w wysokiej temperaturze od 900oC do 950oC. Niedyspersyjny analizator gazów na podczerwień służy do pomiaru ilości CO2 powstającego w procesie spalania, a następnie obliczana jest zawartość węgla, czyli całkowity TOC węgla organicznego (szczegóły patrz GB13193–91). Czas pomiaru zajmuje tylko kilka minut.
TOC ogólnych ścieków miejskich może osiągnąć 200 mg/l. TOC ścieków przemysłowych ma szeroki zakres, a najwyższy sięga dziesiątek tysięcy mg/l. OWO ścieków po wtórnym oczyszczaniu biologicznym jest ogólnie przyjęte<50mg> 7. Jakie jest całkowite zapotrzebowanie na tlen?
Całkowite zapotrzebowanie tlenu TOD (skrót od Total Oxygen Demand w języku angielskim) odnosi się do ilości tlenu wymaganej, gdy substancje redukujące (głównie materia organiczna) w wodzie spalają się w wysokich temperaturach i stają się stabilnymi tlenkami. Wynik mierzy się w mg/l. Wartość TOD może odzwierciedlać zużycie tlenu, gdy prawie cała materia organiczna w wodzie (w tym węgiel C, wodór H, tlen O, azot N, fosfor P, siarka S itp.) zostaje spalona do CO2, H2O, NOx, SO2, itp. ilość. Można zauważyć, że wartość TOD jest na ogół większa niż wartość CODCr. Obecnie TOD nie jest uwzględniony w normach jakości wody w moim kraju, a jedynie jest stosowany w badaniach teoretycznych dotyczących oczyszczania ścieków.
Zasada pomiaru TOD polega na wstrzyknięciu do strumienia tlenu określonej ilości próbki wody o znanej zawartości tlenu, przesłaniu jej do kwarcowej rurki spalania z katalizatorem ze stali platynowej i natychmiastowym spaleniu w wysokiej temperaturze 900oC. Materia organiczna w próbce wody ulega utlenieniu i pochłania tlen znajdujący się w strumieniu tlenu. Pierwotna ilość tlenu w przepływie tlenu pomniejszona o pozostały tlen to całkowite zapotrzebowanie tlenu TOD. Ilość tlenu w przepływie tlenu można zmierzyć za pomocą elektrod, dlatego pomiar TOD zajmuje tylko kilka minut.
8. Jakie jest biochemiczne zapotrzebowanie tlenu?
Pełna nazwa biochemicznego zapotrzebowania na tlen to biochemiczne zapotrzebowanie na tlen, co w języku angielskim oznacza Biochemiczne zapotrzebowanie na tlen i w skrócie BZT. Oznacza to, że w temperaturze 20oC i w warunkach tlenowych ulega biochemicznemu procesowi utleniania mikroorganizmów tlenowych rozkładających materię organiczną w wodzie. Ilość rozpuszczonego tlenu to ilość tlenu wymagana do stabilizacji biodegradowalnej materii organicznej w wodzie. Jednostką jest mg/l. BZT obejmuje nie tylko ilość tlenu zużywanego przez wzrost, rozmnażanie lub oddychanie mikroorganizmów tlenowych w wodzie, ale obejmuje także ilość tlenu zużywanego przez redukcję substancji nieorganicznych, takich jak siarczki i żelazo, przy czym udział tej części jest zwykle bardzo mały. Dlatego im większa wartość BZT, tym większa zawartość substancji organicznych w wodzie.
W warunkach tlenowych mikroorganizmy rozkładają materię organiczną na dwa procesy: etap utleniania materii organicznej zawierającej węgiel i etap nitryfikacji materii organicznej zawierającej azot. W naturalnych warunkach wynoszących 20oC czas potrzebny, aby materia organiczna utleniła się do etapu nitryfikacji, czyli do osiągnięcia całkowitego rozkładu i stabilności, wynosi ponad 100 dni. Jednakże w rzeczywistości biochemiczne zapotrzebowanie na tlen BOD20 wynoszące 20 dni w temperaturze 20oC odpowiada w przybliżeniu całkowitemu biochemicznemu zapotrzebowaniu na tlen. W zastosowaniach produkcyjnych 20 dni nadal uważa się za zbyt długie, a biochemiczne zapotrzebowanie tlenu (BZT5) wynoszące 5 dni w temperaturze 20°C jest powszechnie stosowane jako wskaźnik do pomiaru zawartości substancji organicznych w ściekach. Doświadczenie pokazuje, że BZT5 ścieków bytowych i różnych ścieków produkcyjnych stanowi około 70 ~ 80% całkowitego biochemicznego zapotrzebowania tlenu BZT20.
BZT5 jest ważnym parametrem określającym obciążenie oczyszczalni ścieków. Wartość BOD5 można wykorzystać do obliczenia ilości tlenu potrzebnej do utlenienia materii organicznej w ściekach. Ilość tlenu wymaganą do stabilizacji materii organicznej zawierającej węgiel można nazwać węglowym BZT5. W przypadku dalszego utlenienia może nastąpić reakcja nitryfikacji. Ilość tlenu wymaganą przez bakterie nitryfikacyjne do przekształcenia azotu amonowego w azot azotanowy i azot azotynowy można nazwać nitryfikacją. BZT5. Ogólne oczyszczalnie ścieków wtórnych mogą usuwać jedynie węglowy BZT5, ale nie nitryfikację BZT5. Ponieważ reakcja nitryfikacji nieuchronnie zachodzi podczas procesu biologicznego oczyszczania polegającego na usuwaniu węgla BZT5, zmierzona wartość BZT5 jest wyższa niż rzeczywiste zużycie tlenu przez materię organiczną.
Pomiar BZT zajmuje dużo czasu, a powszechnie stosowany pomiar BOD5 wymaga 5 dni. Dlatego ogólnie można go stosować tylko do oceny efektów procesu i długoterminowej kontroli procesu. W przypadku konkretnego zakładu oczyszczania ścieków można ustalić korelację między BZT5 i ChZTr, a ChZTr można wykorzystać do przybliżonego oszacowania wartości BZT5 w celu dostosowania procesu oczyszczania.
9. Jakie jest chemiczne zapotrzebowanie tlenu?
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu w języku angielskim to Chemiczne zapotrzebowanie na tlen. Odnosi się do ilości utleniacza zużywanego w wyniku interakcji pomiędzy materią organiczną w wodzie i silnymi utleniaczami (takimi jak dwuchromian potasu, nadmanganian potasu itp.) w określonych warunkach, przekształcanej w tlen. w mg/l.
Gdy jako utleniacz stosuje się dwuchromian potasu, prawie cała (90% ~ 95%) substancja organiczna w wodzie może zostać utleniona. Ilość utleniacza zużytego w tym czasie przekształcona w tlen jest powszechnie nazywana chemicznym zapotrzebowaniem tlenu, często w skrócie CODCr (szczegółowe metody analizy można znaleźć w GB 11914–89). Wartość CODCr ścieków obejmuje nie tylko zużycie tlenu do utleniania prawie całej materii organicznej w wodzie, ale obejmuje również zużycie tlenu do utleniania redukujących substancji nieorganicznych, takich jak azotyny, sole żelaza i siarczki w wodzie.
10. Jaki jest wskaźnik nadmanganianu potasu (zużycie tlenu)?
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu mierzone przy użyciu nadmanganianu potasu jako utleniacza nazywane jest wskaźnikiem nadmanganianu potasu (szczegółowe metody analizy można znaleźć w GB 11892–89) lub zużyciem tlenu. Angielski skrót to CODMn lub OC, a jednostką jest mg/L.
Ponieważ zdolność utleniająca nadmanganianu potasu jest słabsza niż dichromianu potasu, wartość właściwa CODMn wskaźnika nadmanganianu potasu tej samej próbki wody jest na ogół niższa niż jego wartość CODCr, to znaczy CODMn może reprezentować jedynie materię organiczną lub nieorganiczną który łatwo utlenia się w wodzie. treść. Dlatego też mój kraj, Europa, Stany Zjednoczone i wiele innych krajów wykorzystują CODCr jako kompleksowy wskaźnik kontroli zanieczyszczenia materią organiczną, a jedynie wskaźnik nadmanganianu potasu CODMn jako wskaźnik do oceny i monitorowania zawartości materii organicznej w jednolitych częściach wód powierzchniowych, takich jak jak woda morska, rzeki, jeziora itp. lub woda pitna.
Ponieważ nadmanganian potasu prawie nie ma działania utleniającego na materię organiczną, taką jak benzen, celuloza, kwasy organiczne i aminokwasy, podczas gdy dwuchromian potasu może utleniać prawie całą tę materię organiczną, CODCr stosuje się do wskazywania stopnia zanieczyszczenia ścieków i do kontroli oczyszczanie ścieków. Parametry procesu są bardziej odpowiednie. Ponieważ jednak oznaczenie wskaźnika nadmanganianu potasu CODMn jest proste i szybkie, CODMn nadal stosuje się do określenia stopnia zanieczyszczenia, czyli ilości materii organicznej we względnie czystych wodach powierzchniowych, przy ocenie jakości wody.
11. Jak określić biodegradowalność ścieków poprzez analizę BZT5 i ChZTr ścieków?
Gdy woda zawiera toksyczną materię organiczną, na ogół nie można dokładnie zmierzyć wartości BOD5 w ściekach. Wartość CODCr umożliwia dokładniejszy pomiar zawartości materii organicznej w wodzie, ale wartość CODCr nie pozwala na rozróżnienie pomiędzy substancjami ulegającymi biodegradacji i niebiodegradowalnymi. Ludzie są przyzwyczajeni do pomiaru BZT5/CODCr ścieków, aby ocenić ich biodegradowalność. Powszechnie uważa się, że jeśli BZT5/CODCr ścieków jest większy niż 0,3, można je poddać biodegradacji. Jeżeli wartość BZT5/CODCr ścieków jest niższa niż 0,2, można ją jedynie uwzględnić. Użyj innych metod, aby sobie z tym poradzić.
12.Jaki jest związek pomiędzy BZT5 i CODCr?
Biochemiczne zapotrzebowanie tlenu (BZT5) oznacza ilość tlenu wymaganą podczas biochemicznego rozkładu zanieczyszczeń organicznych w ściekach. Może bezpośrednio wyjaśnić problem w sensie biochemicznym. Dlatego BZT5 jest nie tylko ważnym wskaźnikiem jakości wody, ale także wskaźnikiem biologii ścieków. Niezwykle ważny parametr kontrolny podczas przetwarzania. Jednakże BZT5 podlega również pewnym ograniczeniom w użyciu. Po pierwsze, czas pomiaru jest długi (5 dni), co nie jest w stanie w odpowiednim czasie odzwierciedlać i kierować pracą urządzeń do oczyszczania ścieków. Po drugie, w niektórych ściekach produkcyjnych nie ma warunków do rozwoju i rozmnażania się drobnoustrojów (takich jak obecność toksycznej materii organicznej). ), nie można określić jego wartości BZT5.
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu CODCr odzwierciedla zawartość prawie całej materii organicznej i redukującej materii nieorganicznej w ściekach, ale nie może bezpośrednio wyjaśnić problemu w sensie biochemicznym, takim jak biochemiczne zapotrzebowanie tlenu BZT5. Innymi słowy, badanie chemicznego zapotrzebowania tlenu na tlen CODCr w ściekach może dokładniej określić zawartość substancji organicznych w wodzie, ale chemiczne zapotrzebowanie tlenu CODCr nie pozwala na rozróżnienie między materią organiczną ulegającą biodegradacji a materią organiczną nieulegającą biodegradacji.
Wartość chemicznego zapotrzebowania tlenu CODCr jest na ogół wyższa niż wartość biochemicznego zapotrzebowania tlenu BOD5, a różnica między nimi może w przybliżeniu odzwierciedlać zawartość materii organicznej w ściekach, która nie może zostać rozłożona przez mikroorganizmy. W przypadku ścieków o stosunkowo stałych składnikach substancji zanieczyszczających ChZTr i BZT5 na ogół wykazują pewną proporcjonalną zależność i można je od siebie obliczyć. Ponadto pomiar CODCr zajmuje mniej czasu. Według krajowej metody refluksu przez 2 godziny od pobrania próbki do wyniku potrzeba zaledwie 3 do 4 godzin, natomiast pomiar wartości BZT5 zajmuje 5 dni. Dlatego też w rzeczywistym działaniu i zarządzaniu oczyszczaniem ścieków CODCr jest często używany jako wskaźnik kontrolny.
Aby jak najszybciej kierować operacjami produkcyjnymi, niektóre oczyszczalnie ścieków opracowały również standardy korporacyjne dotyczące pomiaru CODCr we refluksie przez 5 minut. Chociaż wyniki pomiarów obarczone są pewnym błędem w przypadku standardowej metody krajowej, ponieważ błąd jest błędem systematycznym, wyniki ciągłego monitorowania mogą prawidłowo odzwierciedlać jakość wody. Rzeczywisty trend zmian w oczyszczalni ścieków można skrócić do mniej niż 1 godziny, co zapewnia czasową gwarancję terminowego dostosowania parametrów pracy oczyszczalni i zapobieżenia wpływowi nagłych zmian jakości wody na oczyszczalnię ścieków. Innymi słowy, poprawia się jakość ścieków z urządzenia do oczyszczania ścieków. Wskaźnik.
Czas publikacji: 14 września 2023 r
