43. Jakie są środki ostrożności podczas stosowania elektrod szklanych?
⑴Zerowa wartość pH elektrody szklanej musi mieścić się w zakresie regulatora położenia odpowiedniego acydometru i nie może być stosowana w roztworach niewodnych.Przy pierwszym użyciu elektrody szklanej lub ponownym jej użyciu po dłuższym okresie nieużywania, należy zanurzyć szklaną bańkę w wodzie destylowanej na dłużej niż 24 godziny, aby dobrze nawodniła się warstwa.Przed użyciem należy dokładnie sprawdzić, czy elektroda jest w dobrym stanie, szklana bańka powinna być wolna od pęknięć i plam, a wewnętrzna elektroda odniesienia powinna być zamoczona w płynie wypełniającym.
⑵ Jeśli w wewnętrznym roztworze wypełniającym znajdują się pęcherzyki, delikatnie potrząśnij elektrodą, aby pęcherzyki się przepełniły i zapewniony był dobry kontakt pomiędzy wewnętrzną elektrodą odniesienia a roztworem.Aby uniknąć uszkodzenia szklanej bańki, po przepłukaniu wodą można użyć bibuły filtracyjnej, aby dokładnie wchłonąć wodę przyczepioną do elektrody, nie wycierając jej na siłę.Po zainstalowaniu bańka szklana elektrody szklanej znajduje się nieco wyżej niż elektroda odniesienia.
⑶Po pomiarze próbek wody zawierających olej lub substancje zemulgowane, należy w odpowiednim czasie oczyścić elektrodę detergentem i wodą.Jeśli na elektrodzie znajdują się osady soli nieorganicznych, należy ją namoczyć w kwasie solnym (1+9).Po rozpuszczeniu kamienia należy go dokładnie przepłukać wodą i umieścić w wodzie destylowanej do późniejszego użycia.Jeżeli powyższy efekt zabiegu nie jest zadowalający, można do oczyszczenia użyć acetonu lub eteru (nie można stosować etanolu absolutnego), następnie poddać obróbce zgodnie z powyższą metodą, a następnie przed użyciem zamoczyć elektrodę w wodzie destylowanej na noc.
⑷ Jeśli to nadal nie zadziała, możesz również namoczyć go w roztworze czyszczącym kwasu chromowego na kilka minut.Kwas chromowy skutecznie usuwa zaadsorbowane substancje na zewnętrznej powierzchni szkła, ma jednak tę wadę, że powoduje odwodnienie.Elektrody traktowane kwasem chromowym należy namoczyć w wodzie przez noc, zanim będą mogły zostać użyte do pomiaru.W ostateczności elektrodę można również namoczyć w 5% roztworze HF na 20–30 sekund lub w roztworze fluorowodoru amonu (NH4HF2) na 1 minutę w celu umiarkowanej obróbki antykorozyjnej.Po namoczeniu należy natychmiast dokładnie przepłukać je wodą, a następnie zanurzyć w wodzie do późniejszego użycia..Tak surowe traktowanie ma wpływ na żywotność elektrody, dlatego te dwie metody czyszczenia można stosować jedynie jako alternatywę dla utylizacji.
44. Jakie są zasady i środki ostrożności podczas stosowania elektrody kalomelowej?
⑴Elektroda kalomelowa składa się z trzech części: rtęci metalicznej, chlorku rtęci (kalomelu) i mostka solnego chlorku potasu.Jony chlorkowe w elektrodzie pochodzą z roztworu chlorku potasu.Gdy stężenie roztworu chlorku potasu jest stałe, potencjał elektrody jest stały w określonej temperaturze, niezależnie od wartości pH wody.Roztwór chlorku potasu wewnątrz elektrody przenika przez mostek solny (rdzeń z piasku ceramicznego), powodując przewodzenie oryginalnego akumulatora.
⑵ Podczas użytkowania gumowy korek dyszy z boku elektrody i gumowy kapturek na dolnym końcu muszą zostać usunięte, aby roztwór mostka solnego mógł utrzymać określone natężenie przepływu i wyciek grawitacyjny oraz utrzymać dostęp do roztworu do zmierzenia.Gdy elektroda nie jest używana, należy założyć gumowy korek i gumową nasadkę, aby zapobiec parowaniu i wyciekom.Elektrody kalomelowe, które nie były używane przez dłuższy czas, należy napełnić roztworem chlorku potasu i umieścić w pudełku z elektrodami w celu przechowywania.
⑶ W roztworze chlorku potasu w elektrodzie nie powinno być żadnych pęcherzyków, aby zapobiec zwarciu;w roztworze należy zachować kilka kryształków chlorku potasu, aby zapewnić nasycenie roztworu chlorku potasu.Kryształów chlorku potasu nie powinno być jednak zbyt wiele, w przeciwnym razie może on zablokować drogę do mierzonego roztworu, co może skutkować nieregularnymi odczytami.Jednocześnie należy zwrócić uwagę na eliminację pęcherzyków powietrza na powierzchni elektrody kalomelowej lub w miejscu styku mostka solnego z wodą.W przeciwnym razie może to również spowodować przerwanie obwodu pomiarowego i odczyt będzie nieczytelny lub niestabilny.
⑷Podczas pomiaru poziom cieczy roztworu chlorku potasu w elektrodzie kalomelowej musi być wyższy niż poziom cieczy mierzonego roztworu, aby zapobiec dyfuzji mierzonej cieczy do elektrody i wpływowi na potencjał elektrody kalomelowej.Wewnętrzna dyfuzja chlorków, siarczków, środków kompleksujących, soli srebra, nadchloranu potasu i innych składników zawartych w wodzie będzie miała wpływ na potencjał elektrody kalomelowej.
⑸Kiedy temperatura ulega znacznym wahaniom, zmiana potencjału elektrody kalomelowej ma charakter histerezy, co oznacza, że temperatura zmienia się szybko, potencjał elektrody zmienia się powoli, a osiągnięcie równowagi potencjału elektrody zajmuje dużo czasu.Dlatego podczas pomiaru należy unikać dużych zmian temperatury..
⑹ Uważaj, aby nie dopuścić do zablokowania ceramicznego rdzenia piaskowego elektrody kalomelowej.Należy zwrócić szczególną uwagę na terminowe czyszczenie po odmierzeniu mętnych roztworów lub roztworów koloidalnych.Jeżeli na powierzchni rdzenia z piasku ceramicznego elektrody kalomelowej znajdują się osady, można użyć papieru ściernego lub dodać wodę do kamienia olejowego, aby go delikatnie usunąć.
⑺ Regularnie sprawdzaj stabilność elektrody kalomelowej i mierz potencjał badanej elektrody kalomelowej i innej nienaruszonej elektrody kalomelowej z tym samym płynem wewnętrznym w bezwodnej lub w tej samej próbce wody.Różnica potencjałów powinna być mniejsza niż 2 mV, w przeciwnym razie należy wymienić nową elektrodę kalomelową.
45. Jakie są środki ostrożności podczas pomiaru temperatury?
Obecnie krajowe normy dotyczące odprowadzania ścieków nie zawierają szczegółowych przepisów dotyczących temperatury wody, jednak temperatura wody ma ogromne znaczenie w konwencjonalnych biologicznych systemach oczyszczania i należy na nią zwracać szczególną uwagę.Zarówno obróbka tlenowa, jak i beztlenowa musi być przeprowadzana w określonym zakresie temperatur.Po przekroczeniu tego zakresu temperatura będzie zbyt wysoka lub zbyt niska, co zmniejszy skuteczność oczyszczania, a nawet spowoduje awarię całego systemu.Szczególną uwagę należy zwrócić na monitorowanie temperatury wody na wlocie systemu oczyszczania.Po stwierdzeniu zmian temperatury wody na wlocie należy zwrócić szczególną uwagę na zmiany temperatury wody w kolejnych urządzeniach uzdatniających.Jeśli mieszczą się w dopuszczalnym zakresie, można je zignorować.W przeciwnym razie należy wyregulować temperaturę wody na wlocie.
GB 13195–91 określa szczegółowe metody pomiaru temperatury wody za pomocą termometrów powierzchniowych, termometrów głębokich lub termometrów inwersyjnych.W normalnych okolicznościach, podczas tymczasowego pomiaru temperatury wody w każdym obiekcie procesowym oczyszczalni ścieków na miejscu, do jej pomiaru można zazwyczaj zastosować wykwalifikowany termometr szklany wypełniony rtęcią.Jeżeli w celu odczytu konieczne jest wyjęcie termometru z wody, czas od opuszczenia termometru do momentu zakończenia odczytu nie powinien przekraczać 20 sekund.Termometr musi mieć dokładną skalę co najmniej 0,1oC, a pojemność cieplna powinna być jak najmniejsza, aby ułatwić osiągnięcie równowagi.Musi być również regularnie kalibrowany przez dział metrologii i weryfikacji przy użyciu precyzyjnego termometru.
Dokonując chwilowego pomiaru temperatury wody, należy zanurzyć sondę termometru szklanego lub innego przyrządu do pomiaru temperatury w mierzonej wodzie na określony czas (zwykle na dłużej niż 5 minut), a następnie po osiągnięciu stanu równowagi odczytać odczyt.Wartość temperatury jest zazwyczaj z dokładnością do 0,1oC.Oczyszczalnie ścieków zazwyczaj instalują przyrząd do pomiaru temperatury w trybie online na końcu wlotu wody do zbiornika napowietrzającego, a termometr zwykle wykorzystuje termistor do pomiaru temperatury wody.
Czas publikacji: 02 listopada 2023 r
